ARPAÇAY

KARS İLİ ARPAÇAY İLÇESİ
ARPAÇAY İLÇE TANITIM
arpaçay
kars arpaçay
arpaçay kars

arpaçay resimler
arpaçay fotoğraflar
arpaçay manzaralar
arpaçay görüntüler
arpaçay video
arpaçay spor
arpaçay yemekleri
arpaçay haber
arpaçay harita
arpaçay dernek
arpaçay aşıkları
arpaçay turizm
arpaçay otel
arpaçay pansiyon
arpaçay yurt
arpaçay ekonomi
arpaçay sanayi
arpaçay ticaret
arpaçay tarım
arpaçay hayvancılık
arpaçay göl
arpaçay kış
arpaçaykonaklama
arpaçay konut
arpaçay emlak
arpaçay satılık
arpaçay kiralık
arpaçay arsa
arpaçay kış
arpaçay yaz
arpaçay araç
arpaçay kültür
arpaçay sanat
arpaçay eğitim
arpaçay okul
arpaçay lisesi
arpaçay kazım karabekir paşa
arpaçay sağlık
arpaçay hastahanesi
arpaçay devlet hastahanesi
arpaçay doğa
arpaçay gezi
arpaçay tatil
arpaçay ulaşım
arpaçay iklim
arpaçay nüfus
arpaçay

ARPAÇAY İLÇE TARİH

Tarih

KAZIM KARABEKİR PAŞA

Arpaçay ile Kars’ın müşterek bir tarihi vardır. Kars’ın bilinen en eski sakinleri Orta Asya’dan gelme Hurrilerdir.

Kars M.S V.yy’da Arsaklılar’ın elinde kaldıktan sonra uzun bir süre Sasani Bizans ve İslamlar arasında el değiştirmiştir. Bu durum VL yy. başlarına değin devam eder. 1064 yılında Alpaslan’ın Anı ve Kars’ı zaptetmesi ile bu bölgenin çehresi birden değişmiştir.

Kars’daki ilk Türk Sanat eserleri bu zamanda yapılmaya başlamıştır. Gerçekten Kars Türk Beyliklerinin elinde çok değişmiştir. Batı Anadolu Osmanlı Devleti güç kazanırken Kars sırasıyla Celayir Oğulları,Timur Oğulları, Karakoyunlular ve Akkoyunlular gibi Türk Beylerinin eline geçmiştir.

Her ne kadar Yavuz Sultan Selim Tebriz dönüşünde Kars’ı ve Arpaçay’ı ülkesine katmışsa da kesin olarak 1534 yılında Kanuni Sultan Süleyman zamanında Osmanlı İmparatorluğu’na katılabilmiştir. 1534’den 1877 yılına dek Kars ve kazaları Osmanlılar’ın elinde kaldı. Bundan sonra 17.-18. yy. da İranlılar tarafından işgal edilmişse de varılan anlaşma ile İranlılar bölgeden çekilmişlerdir.

 İran saldırılarından kısa bir müddet sonra Rus saldırıları baş gösterdi. Ruslar ilk denemeyi 1807 yılında Tiflis üzerinden yaptılar. Fakat bu saldırı Türkler tarafından başarısızlığa uğratıldı. Ruslar bu yenilginin acısını 1828 yılında Kars’ı almakla çıkardı. Fakat Ruslar 1 yıl kalabildiler, 1855 yılında yeniden Kars ve İlçelerine hücum eden Rus orduları bozguna uğratılırken şehire başarısından dolayı Gazi unvanı verilmiştir.

 Bu zaferden kısa bir süre sonra şehirde beliren açlık, hastalık ve soğuk yüzünden Kars ve İlçelerini halk Ruslara bırakmak zorunda kalmış ise de 1856 yılında Paris Anlaşması ile geri alınmıştır. 1877 yılında Ruslar yeniden hücum ettiler. Bu hücumları Gazi Ahmet Muhtar Paşa kısa bir süre durdurduysa da cephane ve asker yardımı gelmeyince Ruslar şehire girdiler. Kars ve İlçeleri 1878 den 1918’e kadar Rusların elinde kaldı.

 Bu kırk yıl içinde halkı göç etmeye ve Türkleri şehirden göç ettirmeye çalışan Ruslar gidenlerin yerine Rus, Ermeni ve Yahudileri getirerek yerleştiriyorlardı. Bu kırk yıllık esaret devresi bitince kısa bir süre şehir elimize geçtiyse de 1.Dünya Harbi’nin sonunda imzalanan Mondoros Mütarekesi ile Kars kendi kaderi ile baş başa bırakıldı. Bu durum İstiklal Savaşı’ nın başlamasına dek sürdü. Kazım Karabekir Paşa kumandasındaki ordu 30 Ekim 1920’de bir daha ayrılmamak üzere Kars’ı ve İlçelerini Türkiye’ye kazandırdı.

ARPAÇAY İLÇE COĞRAFYA

Coğrafi Yapı

İlçemiz 1927 yılında birleştirilen Şöregel (Kızılçakçak) ile Zerşat kazalarına, doğusundan geçen (Arpaçayı) na göre verilen resmi adıdır. Tanrı dağları batısında Isığ Gölü çevresinde (Arpasuyu) bölgesinden gelme (Arpalı) adı Türk Boylarından kalmadır. 16.yy. Osmanlı Sayım Defterinde Arpaçay Suyu ile bunun kaynağı olan Arpalı Gölü çevresine (Arpalı) denmesi de bu yüzdendir. Arpalı diye anılan Türk Boyu’ndan hatıra kalan Arpaçayı adı 1927 de Devletimizce Arpaçay’a çevrilmiştir.

İlçemiz Osmanlı İmparatorluğu zamanında Zarşat Sancağı ile Kars İli’ne bağlı iken 1877-1918 yılları arasında Rus İşgali altında kalmıştır. 1927 yılında yeniden düzenlenen teşkilata göre Zarşat sınırından geçen Arpaçayı nehrine izafeten Arpaçay adını almıştır.

30 Ekim 1920’de Kars ve İlçeleri Türkiye’ye kazandırıldı. 3 Kasım 1920’ de de Arpaçay’ da Rus askerleri sınır dışı edilerek eski Zaruşat olan Arpaçay’da üç gün sonra hürriyetine kavuştu.

Arpaçay İlçesi, Doğusunda Ermenistan toprakları ve Akyaka İlçesi, Güneyinde Kars İli bulunmakta olup, Kuzeyinde Çıldır İlçesi ve Batısında da Susuz İlçesi toprakları ile çevrilidir. Ermenistan ile sınır hattımız 10 Km’ dir.

İlçenin alanı 605 m2 olup, yüksekliği ortalama 1675 metredir.

İklimi Karasal karakter gösterir. Yazın ortalama sıcaklık 19.7 C ,kışın ortalama -4.3 C’dır.

Kar yağışında ortalama kar kalınlığı ilçe merkezinde 42 cm olmakta, yağmur ise m2’ye 30-40 kg arası düşmektedir.

Arazi az dalgalı olup, küçük çaplı tepeler vardır. İlçe hudutlarından geçen Kars Çayı’ndan başka bir kısmı İlçe sınırlarımızda kalan Çıldır Gölü’nden akan Telek Suyu bulunur.

Arpaçay Merkezi, Koçköy Beldesine ait yayla olup ve 7 Köy hariç bütün köylerimizin yaylası vardır. yaylalar, Kısır Dağı, Gökdağ eteklerinde ve Mişko adı verilen bölgededir. 3 köyümüzün yaylası ilçemiz hudutları dahilinde olmayıp, birisi Susuz İlçesi ikisi de Kars Merkez İlçe hudutları dahilindedir

ARPAÇAY İLÇE İDARE

İdari Yapı

İlçemize bir belde ve 47 köy bağlıdır. Merkez Belediyesinden başka Koçköy Kasabasında da Belediye teşkilatı vardır. İlçe Belediyesinin kuruluşu 1927, Koçköy Belediyesi’nin kuruluşu ise 1972 yılında olmuştur. 21 Kasım 1997 tarih ve 97/48293 sayılı müşterek kararname ile Çıldır ilçesine bağlı 8 köy ilçemize bağlanmış ve 40 olan köy sayısı 47 e çıkmıştır.

Resmi Kurumlardan Kaymakamlık Büroları, Mal Müdürlüğü,Tapu Sicil Müdürlüğü, Adliye ve Nüfus Müdürlüğü Hükümet Konağında, diğer kuruluşlar kendi binalarında hizmet vermektedir.

ARPAÇAY İLÇE EKONOMİ

Ekonomik Yapı

İlçemiz ekonomisinin karakteristik özelliği tarım ve hayvancılıktır. 

Süt işletmeciliği geleneksel, aile tipi mandıracılık şeklinde değerlendirilmektedir.

İlçemizde meraya dayalı besicilik yapıldığından kuzular 8 aylık , sığırlar 18 aylık iken ya kesilmekte ya da besicilik yapanlara satılmaktadır.

İlçemizdeki tarımsal üretim çoğunlukla hayvancılığı desteklemek için yapılır. Bu nedenle tahıl ve ot üretimi çoğunluktadır Sulamayla birlikte pancar ekimi yaygınlaşmaya başlamıştır. İlçe ekonomisinde hayvancılığın payı % 65-70 tarımın payı ise %30-35 seviyesindedir.

İlçemizde tarım ve hayvancılıkta örgütlenme olmayıp ,aile işletmeciliği şeklinde üretim yapılmaktadır.

İlçemiz ekonomisine katkıda bulunan bir diğer faktör de halıcılıktır. İlçemiz genelinde hemen, hemen her köyde Kars halısı dokunmaktadır. Kars halıları geleneksel Kafkas motifleriyle ve tamamen doğal boyama yöntemi kullanılarak dokunur. M2 si 230-250 milyon lira arasında değişmektedir.

İlçemizde sanayi kuruluşu olarak bir tek Çıldır Hidro Elektrik Santralı bulunmaktadır. 3 adet ünite mevcut olup 3X5 =15 MW gücündedir.

İlçemizde banka şubesi olarak T.C Ziraat Bankası mevcuttur.

İlçemizde toplam tarım alanı 265 391 dekardır.

ARPAÇAY İLÇE HARİTASI

ARPAÇAY İLÇE NÜFUS

Nüfus Yapısı

İlçe Merkezi Belde/Köy Toplam

Erkek:1370 Erkek:8713 Erkek:10083

Kadın:1179 Kadın:8570 Kadın:9749

Toplam:2549 Toplam:17283 Toplam:19832

ARPAÇAY İLÇE GEZİLECEK YERLER

Çıldır Gölü

Polat Kalesi

Zöhrap Yerleşmesi

Yarbaşı Yerleşmesi

GÜNAY BALIK LOKANTASI

ARPAÇAY İLÇE ULAŞIM

İlçemiz Kars şehir merkezine 39 km mesafede olup ulaşım karayolu ile sağlanmaktadır. Yolun bir bölümü çift şeritli yol olup mesafe ortalama 35 dakikada katedilebilmektedir.

Kış aylarında devamlı açık olan karayolu ilçemizi; devamında Çıldır üzerinden Ardahan'ı Kars'a bağlamaktadır.

Kars Havalanı' ndan Ankara ve İstanbul' a düzenli seferler yapılmaktadır. Kars Otogarı da yine Kars - Arpaçay yolu üzerindedir. Yapımı devam eden uluslarası demiryolu ilçemizden geçmektedir.

Gün içerisinde Arpaçay Belediyesi' nin düzenli Kars - Arpaçay seferleri bulunmaktadır.

Sefer Yerleri ve saatleri :

Arpaçay-Kars: 06.45 Kars-Arpaçay: 07.30

Arpaçay-Kars: 10.00 Kars-Arpaçay: 12.30

Arpaçay-Kars: 16.30 Kars-Arpaçay: 17.15

ARPAÇAYLI AŞIKLAR

MURAT ÇOBANOĞLU

MURAT ÇOBANOĞLU

Murat Çobanoğlu 1940'ta İlçemiz Koçköyü Beldesi' nde dünyaya geldi. Annesi Lala (La'li) hanımdır ve babası, Aşık Şenlik'in çıraklarından Aşık Gülistan'dır. Babası Arpaçay'ın Koçköyü' nden olup 1920' de Kars' a yerleşmiştir. Karısının erken ölümü dolayısıyla oğlunu o büyütüp yetiştirdi.

İlkokul mezunu olan âşık, evli ve dört çocuk babasıdır. Saz çalmaya ve şiir söylemeye 1951 'de gördüğü bir rüyada bade içtikten sonra başlamıştır şöyle anlatıyor:

"Göç mevsimi yaylaya göçerken susadım. Yol kenarında bulunan çeşmeye su içmeye gittim. Ben oyalanınca göçlerimiz dağı aştı. Akşamın alacakaranlığında uyuyakaldım. İşte o zaman nasibim olan aşıklık ilhamı bana verildi. Sabah, yaylada beni bulamayan babam düşer yollara, beni aramaya. Beni çeşmenin başında uyurken bulunca, aşık olacağımı söyledi. Saz aldı. Saz tutmasını öğretti. O zamandan bu yana saz çalmaya, şiir ve türküler söylemeye başladım."

Murat Çobanoğlu 1966 yılından başlayarak sürekli olarak Konya Aşıklar Bayramına katıldı. Artvin, Konya, Erzurum ve Mut'ta yapılan yarışmalarda dereceler aldı. Özellikle atışma dalında başarı gösterdi. Sık sık radyoda ve televizyonda -değişik konularda- söyledi. Saza egemenliği, ulusal duygularının güçlülüğü ve kendine özgü sesiyle ilgi çekti. Yurt içinde ve dışında düzenlenen bazı şenliklere katıldı.

Aşıklık geleneğinin bir parçası olan türkülü hikâyeler anlatma konusunda da başarılı örnekler veren Çobanoğlu, kendi türkülerinin yanı sıra usta malı türküleri de genç kuşaklara aktarmaktadır.

Türkiye’nin her yerinde bilinen, tanınan Çobanoğlu yıllarca radyo programları yaptı. Halk edebiyatı ve aşıklık geleneği üzerine çeşitli seminerler verdi. Şiirleri çeşitli dergilerde yayımlandı. Türkiye dışında, Avrupa'dan İran'a dek birçok ülkede konserler verdi, yarışmalara katıldı. Azeri aşıklardan Elesker ve Gaşem' le karşılaştı.

1971 yılında Kars'ta açtığı, özellikle usta-çırak ilişkinden her alanda aşıklık geleneğinin sürdürülmesinde katkısı anlamında bir okul niteliğinde olan Çobanoğlu Halk Ozanları Kahvesi yörenin aşıklar merkezine dönüştü.

1965' e kadar Devrani, 1967' ye kadar Yanani, ondan sonra da Çobanoğlu takma adını kullandı. 1968-1987 yılları arasında çıkardığı yirmiye yakın plak ve kaseti vardır. 2 tane de altın plağı bulunmaktadır. Kiziroğlu türküsünü tüm Türkiye'ye tanıtmıştır.

Çobanoğlu'na ilişkin Ali Kafkasyalı'nın hazırladığı Aşık Murat Çobanoğlu, Hayatı-Sanatı-Eserleri (1998) adlı bir kitap bulunmaktadır.

26 Mart 2005 tarihinde Ankara'da vefat etmiştir.

Allah' tan rahmet diliyoruz.

ŞEREF TAŞLIOVA

ŞEREF TAŞLIOVA

10 Nisan 1938’de İlçemiz Gülyüzü Köyünde dünyaya geldi. Hacı Bey ve Nergis Hanım’ın üçüncü çocuğudur. 1949 yılında, ilkokul öğrencisi iken 23 Nisan Çocuk Bayramında, Çıldır’da türkü söylemeğe başladı.

1954 yılında, Çıldırlı Âşık Şenlik’in oğlu Âşık Kasım’dan âşıklık geleneği üzerinde ilk bilgileri aldı. Askerliğini, 1958–1960 yılları arasında, İstanbul’da yaptı.

1964 yılında TRT Kars Radyosu’na girerek “Âşıklarla” isimli programlar yapmaya başladı. Kars Radyosu’nda hazırladığı ve sunduğu programlar aralıksız on yıl devam etti.

1967 yılından itibaren, Konya’da düzenlenen Türkiye Âşıklar Bayramı (45 yıl), Uluslar arası İstanbul Festivali (21 yıl) ve Yunus Emre Şenlikleri gibi ülke çapında sürekli olarak organize edilen programlara aralıksız katıldı. Bunların yanı sıra; yurtiçinde ve yurtdışında düzenlenen birçok festival, program ve organizasyonlara hâlen iştirak etmektedir.

1987 yılında, Marl Belediyesi’nin resmi davetlisi olarak Almanya’ya gitti. UNESCO’nun 1988’de hazırladığı Dünya Sanat Dizisi’nde, Türkiye’deki âşıklık geleneğini temsil etme görevi Şeref Taşlıova’ya verildi. İngiltere Galler’de; 15-21 Kasım 1989, 04-07 Temmuz 1996, 01-13 Temmuz 2005 ve 02-04 Temmuz 2010 tarihleri arasında düzenlenen “Uluslararası Hikaye Anlatma Festivali”ne (International Story Telling Festival) katıldı. 21-23 Haziran 1996 tarihinde Danimarka’da yapılan ve 24 ülkenin iştirak ettiği “Vikinglerin Doğuş Günü ve Gün Dönümü Geleneği Festivali”nde Türkiye’yi temsil etti. Singapur’da, 1996 yılında düzenlenen festival bu alanda katıldığı diğer bir uluslar arası organizasyondur.

Bugüne kadar altın ve gümüş olarak 145 madalya, 120 plaket ve şilt, 180 taktir-teşekkür belgesi kazandı. Kars Eli dergisinde Çıldır Gölü Efsaneleri neşredildi.

Yurtiçindeki üniversitelerde hakkında hazırlanan mezuniyet ve yüksek lisans tezlerinin yanı sıra; Amerika Indiana Üniversitesi tarafından 1983’te, Almanya Berlin Üniversitesi tarafından 1987’de Anadolu âşıklık geleneğinin temsilcisi olarak şiirleri derlendi.

Ulusal ve uluslar arası nitelikte düzenlenen folklor ve halk edebiyatı sempozyum ve kongrelerinde tebliğler sundu.

Şiirleri ve çeşitli konularda kaleme aldığı yazıları, Kars Eli, Türk Edebiyatı, Çağrı, Millî Kültür, Pınar, Kemalist Atılım, Türk Dili, İnanç, Güneysu, Maya, Tarla, Gülpınar, Çoruh, Türk Folklor Araştırmaları, Halk Evleri, Meşale, Erciyes, Yeni Çizgi, Köz, Türk Folkloru, Kök, Ana gibi edebiyat tarihimizde önemli yere sahip dergilerle, çeşitli ansiklopedi ve antolojilerde neşredildi. Yurt içinde olduğu gibi, yurt dışında yayımlanan gazetelerde de hakkında yazılar yazıldı.

Kültür Bakanlığı tarafından “Gönül Bahçesi” isimli bir şiir kitabı 1990 yılında yayımlandı. Prof. Dr. Fikret Türkmen, Nail Tan ve Dr. M. Mete Taşlıova tarafından hazırlanan “Âşık Şeref Taşlıova’dan Derlenen Halk Hikâyeleri” isimli kitap Türk Dil Kurumu tarafından, 2008 yılında yayımlandı. “Âşık Şeref Taşlıova Hayatı ve Şiirleri” isimli kitap ise, Dr. Mete Taşlıova tarafından hazırlandı ve 2010 yılında Millî Eğitim Bakanlığı yayınları arasında çıktı.

İlk olarak 1971 yılında “sanat elçisi” sıfatıyla resmi mahiyette başlayan yurt dışı gezileri; Hollanda, Belçika, Lüksemburg, Fransa, İsviçre, İsveç, Avusturya, Danimarka, Almanya, İngiltere, Singapur, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, Kırgızistan, İran ve Türkmenistan gibi ülkelere toplam olarak yirmi beş defa gerçekleşti.

Başta TRT olmak üzere, özel radyo ve televizyonlarda yayınlanan çeşitli programlara katıldı. TRT tarafından hazırlanan “Ozanın Kopuzundan Âşığın Sazına” isimli programın danışmanlığını ve “Âşıklık Geleneği” programının metin yazarlığını yaptı. Japon NHK Televizyonunun farklı tarihlerde yürüttüğü “İpek Yolu” ve “Tarihin Altın İzleri” belgesellerinde çekimi yapıldı. İngiliz BBC Televizyonunun hazırladığı “Alexander” (İskender’in Ayak İzleri) isimli yapımın Türkiye konulu bölümlerinde rol aldı. Alman ATT ve ZDF Radyolarında, İngiliz BBC Radyosunda programlara katıldı. 2001 yılında, UNESCO Türkiye Milli Komisyonu’nun katkılarıyla, Başbakanlık Atatürk Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı tarafından hazırlanan “Meddahlık ve Meddah Hikâyeleri” (Storyteller and the Craft of Story Telling) isimli projede kaynak kişi olarak icrada bulundu. Bu çalışma CD olarak yayımlandı.

1981 yılında, Atatürk’ün doğumunun yüzüncü yılı nedeniyle, TRT’nin düzenlemiş olduğu “Atatürk” konulu şiir yarışmasında, “güzelleme” dalında “Biri Anadolu Biri Atatürk” isimli şiiriyle Türkiye birincisi oldu. Ayrıca, buna benzer birçok dalda şiirleri birincilik ödülleri kazandı.

Yine, 1981 yılında Müzik-San Vakfı; 1996 yılında Türkiye Yazarlar Birliği tarafından “Yılın Sanatçısı” seçildi. Türk Dünyası Yazarlar ve Sanatçılar Vakfı tarafından 2000 yılında “Türk Dünyasına Hizmet Ödülü” ile ödüllendirildi. 2005 yılında, Tarsus’ta, “Karacaoğlan Türkmen Şöleni’nde “Yılın Sanatçısı” ödülünü aldı.

1964 yılında Atatürk Üniversitesi ile başlamakla beraber; Erciyes, İnönü, Dicle, Hacettepe, Gazi, Çanakkale 18 Mart, Celal Bayar, Dokuz Eylül, Orta Doğu Teknik Üniversitesi (İngiliz Dil Bilimi), 19 Mayıs, Selçuk, İstanbul Teknik Üniversitesi Devlet Konservatuarı, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Trakya Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, Ankara, Londra Üniversitesi, Cambridge Üniversitesi, Singapur Üniversitesi, Berlin Üniversitelerinde âşıklık geleneğine dair seminerler vererek, akademik personel ile öğrencilere programlar yaptı.

Şeref Taşlıova, kendi tasnif ettikleri de dâhil olmak üzere, birçok hikâye, efsane, masal bilmesinin yanı sıra, yaklaşık 150 civarında âşık havası (makamı) konusunda da kaynak kişi durumundadır.

Türkiye ve Avrupa’da toplam olarak kırka yakın plak ve ses kaseti yapıldı.

1987’de faaliyete başlayan Türkiye Musiki Eseri Sahipleri Meslek Birliğinin kurucu üyesidir. Bu kuruluşun 1999-2001 yılları arasında Teknik Bilim Kurulu Başkanlığı görevini yaptı; bu görevini iki yılda bir yapılan seçimlerde aldığı oylarla sürdürdü ve 2010 yılına kadar devam ettirdi.

2003 yılında, Türk Dil Kurumu, Karaman Valiliği ve RTÜK işbirliği ile organize edilen “Türk Diline Hizmet Ödülü’ne layık görüldü. 01-05 Mayıs 2006 tarihleri arasında, Türkmenistan’da “Karacaoğlan 400. Anma Yılı” programına katıldı. 24-27 Eylül 2008 tarihleri arasında, Kazakistan’ın eski başkenti Almatı’da düzenlenen “Kazakistan Konservatuarının Kuruluşunun 20. Yılı Kutlama Törenleri”nde, davetli olarak icrada bulundu. 17 Ocak 2009 tarihinde, Türk Kültür ve Sanatları Ortak Yönetimi-TÜRKSOY Genel Müdürlüğü tarafından, Ankara’da düzenlenen “15. Yıl Kutlamaları”nda, “Türk Dünyasında Türkiye’yi Temsil Eden Sanatçı” sıfatıyla program yaptı. Türkmenistan Aşkabat’ta, 01-04 Nisan 2009 tarihleri arasında düzenlenen “II. Uluslararası Türkmen Yayla Festivali” etkinliklerine katıldı. Almanya Aachen şehrinde düzenlenen “Uluslar arası Anlatım Festivali”ne davet edildi. 06-08 Kasım 2009 tarihleri arasında yapılan festivalde, Türkiye’yi temsil eden tek isim olarak, geleneğin hikâye türüne ait metinleri sundu.

27 Mart 2007 tarihinde düzenlenen törende, halk müziği alanında hizmet veren diğer sanatçılarla birlikte âşıklık geleneği alanında ödülünü aldı. Âşıkların katılımı ile 13 Mayıs 2005 tarihinde “Âşık-ı Âzam” seçildi.

UNESCO Somut Olmayan Kültür Mirası çalışmaları kapsamında, Türkiye âşıklık geleneği dalında “Yaşayan İnsan Hazinesi 2008” seçildi. İstanbul’da Lütfi Kırdar Kongre merkezinde 14 Ocak 2010 tarihinde yapılan törenle ödülü takdim edildi.

05 Haziran 2010 yılında Ardahan Üniversitesi tarafından “Yaşayan İnsan Hazinesi Âşık Şeref Taşlıova Sempozyumu” düzenlendi. Sempozyum ile kendisine Türk Halkbilimi alanında “Onursal Bilim Doktorası” tevcih edildi.

Kültür Bakanlığı Sivas Devlet Türk Halk Müziği Korosu Sanatçısı olarak 1990 yılında başladığı görevinden, 2003 yılında emekli oldu.

Ankara Keçiören’de ikamet eden Âşık Şeref Taşlıova Türkiye’de olduğu kadar yurt dışında geleneği icraya dönük çalışmalarına devam etmektedir.

Bin dokuz yüz otuz sekiz,

Nisan doğum ayım benim.

Taşlıova soy adımız,

Salihgiller soyum benim.

Doğuda Serhat Kars ili,

Meşhurdur Çıldır’ın gölü,

Tabiat nakışlı halı,

Gülyüzü’dür köyüm benim.

Anam Nergiz, babam Hacı,

Üç kardeşiz, iki bacı,

ŞEREF der konuşmam acı,

Yumuşaktır huyum benim.

(Bir doksan bir boyum benim)

Âşık Şeref Taşlıova

(15 Mart 1969 Atatürk Üniversitesi Erzurum)